Freud, Race i Gender

Psychiatria i psychoanaliza, być może bardziej niż inne dziedziny medycyny, zawsze koncentrowały się na własnej historii. Wśród powodów tego dwa wyróżniają się. Po pierwsze, gdy nowe doświadczenia w umyśle są zdobywane poprzez doświadczenie kliniczne, są one warstwowane z poprzednimi, podobnie jak sama warstwowa i wielopłaszczyznowa psyche. Po drugie, badanie historyczne prowadzi do procesu odkrywania i rekonstrukcji w odpowiedniej sytuacji klinicznej. Wysiłki te mają na celu odzyskanie czegoś z bezpośredniości przeszłych doświadczeń, pozwalając czytelnikowi lub uczestnikowi wejść i zrozumieć ten świat. Naturalnie studia nad życiem i twórczością Freuda zajmują pierwsze miejsce w tych historycznych przedsięwzięciach. W swojej książce naukowej Gilman wprowadza tę świadomość w grę, gdy stara się zrozumieć środowisko naukowe i kulturalne fin de siecle Vienna. Rozpatruje sposób, w jaki głęboko osadzona retoryka tej rasy wpływa na Freuda, a tym samym język i konstrukcję jego teorii. Gilman na początku buduje fundament swojej argumentacji, informując czytelnika, że w środkowoeuropejskiej kulturze wychowania i życia zawodowego Freuda Żydzi byli postrzegani jako różni nie tylko od religii, ale także, co ważniejsze, od rasy. . Wcześniejsze pisarze na temat Freuda i religii, jak sądzi, przeoczyli ten aspekt znaczenia żydostwa dla Freuda i dla dominującej kultury aryjskiej tego okresu. Implikacje tego poglądu, jeśli chodzi o wiarę społeczeństwa w biologiczną, niezmienną i dziedziczną różnicę, były głębokie i zostały wykorzystane w pseudonaukowych antysemickich badaniach , aby argumentować za wrodzoną niższością Żyda. Gilman demonstruje, jak Freud wchłaniał i opierał się determinizmowi biologicznemu swoich czasów i próbował zbudować naukową, uniwersalną teorię zjawisk mentalnych opartą na zasadach psychologicznych, która wytępiłaby ideę takich różnic rasowych lub uczyniła je nieistotnymi. Autor odwołuje się do wielu dzieł Freuda, w których można wyśledzić te wysiłki, ale najściślej dochodzi do swojej argumentacji w dyskusji o sprawie Schrebera i Mojżeszu i monoteizmie , eseju w którym Freud. . . przekształcić [d] opowieść o chorym i prymitywnym charakterze Żyda w badaniu początków antysemityzmu. Freud uważał ponadto, że sama psychoanaliza może zostać podważona przez uprzedzenia wobec jej stwórcy. Ta troska zaowocowała jego słynnym stwierdzeniem, cytowanym przez Gilmana, w którym wyraził on obawę, że psychoanaliza byłaby założycielem, ponieważ przejdzie do historii jako żydowska nauka. Obawa Freuda doprowadziła, w jednej godnej uwagi, do jego decyzji promować Junga w ramach establishmentu psychoanalitycznego.
Po zbudowaniu tego fundamentu w Freud i Epistemology of Race , autor kontynuuje odkrywanie protean manifestacji zepsucia idei rasowej różnicy: różnica na mocy zwyczaju obrzezania, idei żydowskiego szaleństwa i cechy seksualne Żydów i przekonania o wielu chorobach, na które Żydzi byli uważani za podatne (choroby skóry, histeria, neurastenia, choroby maniakalno-depresyjne, cukrzyca, gruźlica, rak prącia, zaburzenia wokalizacji, zaburzenia struktury ciała i inne)
[więcej w: sanatorium równica w ustroniu, jak oddać krew, wrzecionko nerwowo mięśniowe ]